Hücreler üzerinde yapılan araştırmalar gösteriyor ki her hücre bölünmek ve kendini yenilemek ister. Ancak bu bölünme nereye kadar gidiyor hiç düşündünüz mü?
Leonard Hayflick 1961 yılında bir deney yapar ve görür ki insan hücreleri 50 kez bölünebiliyor. 50. bölünmeden sonra hücreler bölünme yeteneğini kaybediyor ve yaşlanmaya başlıyor. Bu araştırma sonucunda “Herhangi bir hücre ölmeden önce sınırlı sayıda bölünebilir.” yargısına varılıyor. Bu yargıya Hayflick Limiti adı verilir.
Hayflick limiti her canlı için çeşitli ömür uzunluğuna olanak sağlar. İnsanlarda bu sayı 70 yıl civarında etki gösterirken Galapagos kaplumbağalarında bu sayı 200 yıllık bir yaşama olanak sağlıyor.
Hayflick Limiti üzerine çalışmalar devam ederken Elizabeth Blackburn ve ekibi hücre ömrünün telomerlere bağlı olduğunu keşfeder ve o andan itibaren Hayflick limiti daha fazla önem kazanır.
Telomerlerin kromozomlarda bulunan DNA’nın tekrarlanan kısmını temsil ettiği söylenebilir. Telemorler her bir hücre bölünmesi sonunda kısalırlar. Bir hücrenin telomeri ne kadar uzun ise o kadar uzun yaşar ne kadar kısa ise yani ne kadar çok bölünme geçirmişse o kadar kısa yaşar.
Peki, Hayflick Limiti neden bu kadar önemli? Çünkü bir gün Hayflick Limiti geçilirse yani Hayflick Limiti diye bir şey kalmaz ve her bir hücre tekrar ve tekrar bölünebilir olursa(telomer boyu değişmeden), daha uzun yaşayabiliriz.
Yorum Yap